ورس 1
اولی ، صدای ساعتِ بیدار میشی \ دُوُمیم نگاه مادرِ
سومی توو خیابون کنارت آدمِ \ تکرار همه اینا از روی عادتِ
ولی خوب میشه یه تغییر بش داد \ چون ، ما که نداریم با تقویمش کار
تو ، وقتی از زندگیت هستی اشباح \ بازم ، یجورایی دل گرمی انگار
میرونی جاده توو دل طبیعیت \ نه دیگه اینبار تلخ نی مثه حقیقت
روشنه همجا چونکه باب میله اگه همچیو به چپت بگیری میشی شبیح من
به یاد اونایی که رفتنو نیستن \ به یاد اونی که فقط قلبمو میشکست
به یاد اونایی که خواستن من پیش نرم \ اما الان دارن حرفامو میشنون
کروس
بازم میریم بالا به یاد اون که نیست
اونکه مثه ما بود ، بین زندها بود
اون که رفت یه گوشه خلوتِ قصهامون
بازم میریم بالا میریم بالا میریم بالا
ورس2
لیوان اول ، خودت بعد من \ حال میده وقتی ، صورتا خندس
نورا کمتر از قبل همه دور از همن \ هیشکی نفهمید هست با خودش چند چند
به زور لحظه باید هفتهارو رد کنیو \ هرطوری که بود تا آخر هفتهارو سر کنی
با رُمانای عشقی \ یا رویاهای چرتی
که بخاطرشون هنوزم موندی پای چشمی
به هر حال چه بد خوب رفت \ فردا میمیریو میمونه ته موندت
رو گُه کاریاتم میاد یه سرپوش \ میشی مجبور که بسازی با کمبود
هرجور
خاصی روزاتم پیش نرفت نه \ ولی با این حال میشی هیت تر از قبل
اگه بری بالا آخریو ...
.