افسوس واسه تو اي دل ساده 

که هر کسي واست عقده اي فرستاده 
هر کي که اومد جلوت گفت دلسوز توئه
حالا مي بيني باعث غم امروز توهه 
تو مي خواستي زير پرچم هيچکس نري
به هر سياست پستي تو نيشخند زدي
نگاه ها روصداي تو شدن بيشتر شديد
ولي جوري که هستي تو رو هيچ کس نديد
تيغو بکش فک نکنم خونت از رگ بياد
وقتي حتي مادرتم ازت مدرک مي خواد
ديگه خوشي ها رو تو زندگي تصور کن
فقط يادت ميدن که به خدا توکل کن
مردم مي خوان باري که رو دوش هست ور دارن 
پس تو رو طرد مي کنن خب حقم دارن 
تو يه جوون احمقي و عشق رپ داري
به بالا سرياتم خيلي رشوه کم دادي؟
تو زندگي عادي رو دوس نداشتي
هر ثانيت شب بوده روز نداشتي
ولي تو هنرت موند بازم دوومت
تو مملکتي کهنمايش سازم حرومه
آره کسي واسه تو قدمي ور نميداره
ولي کسي توي مشکلاتت کمنميزاره
بايد جاي اينکه درد اون که هست بي تو حس کني
بشيني و دونه هاي تسبيتو بشماري

افسوس واسه تو اي دل ساده 
که حتي تک تک خنده هاتم گله داره 
افسوس واسه تو اي دل ساده 
که چشماي تو هر لحظه اي گريه داره 
افسوس واسه تو اي دل ساده 
که هر کسي واست عقده اي فرستاده
افسوس واسه تو اي دل ساده 
که تو هفتا آسمون نداري يه ستاره

افسوس واسه تو اي دل ساده 
که حتي تک تک خنده هاتم گله داره
من خوب مي فهمم ار غم ظاهرت 
که حتي شک داري به مريم باکره 
داري پيش خودت ميگي که اين بيراه نميگه
حتي تصوير زندگيتم سياه سفيده
تو مي خواستي که عمرتو هرز پست ندي
ولي فقط ورقاي تقويمو خط زدي
وقتي ديگه بيدار شدي تو خوابت ؟ سخته 
حتي گريه کردنتم يادت رفته
مثه هفتاد مليون احمق ديگه
حتي شعاراي قشنگتم خامت کرده
تو هم يه جووني پير تر از ننه بابات 
که پره عقده شده ديگه از سرت تا پات
اين پنج تا انگشت که واسه مشته گره کن
حتي نمي توني راحت باشي پشت تلفن 
اينکه شهرم تو ظلمته عيب از منه؟؟
لابد اينم سنت پيغمبره
چيه غير قابل هضم حرفام يه کم 
منتظري حقيقتو توي اخبار بگن
ببين جوونايي که جاي تيغ رو دستشون 
اونايي که لبخندي نيست تو حرفشون
اين دل من بود فهميدي حرفاشو 
بي خيال دونه هاي تسبيت چند تا شد؟

افسوس واسه تو اي دل ساده 
که حتي تک تک خنده هاتم گله داره 
افسوس واسه تو اي دل ساده 
که چشماي تو هر لحظه اي گريه داره 
افسوس واسه تو اي دل ساده 
که هر کسي واست عقده اي فرستاده
افسوس واسه تو اي دل ساده 

که تو هفتا آسمون نداري يه ستاره

اين يه جنگ بين منو عقايد مردمم

رنگ قلم رو ورقه فوايد درد و غم
همه اشعار مي ره به حساب سرگذشت
يه بيت مي نويسم يه کتابه ترجمش
بنويسم از زخم زبوناي خونواده 
يا از ناخالصي هايي که موجود تو نژادت
تو منو ديدي تو خيابون سرم پايينه 
سلاح من قلمه همه خطرم با اينه
پاهام سنگينه مي بينم روزي رو که 
نوک خنجر تو هم به خون بدنم رنگينه
چون سوادشو دارم که کلمات و با هم
جوري بچينم که بدوني توانشو دارم
دستم زحمت کشيد راهش هموار بشه
حرفم مي خواد با کلام خدا همکار بشه
طرفدار امروز دشمن سابقم 
يه لشکر آدمه پشتمه ظاهرا
مي گي از غم بوده بهرام هر بار نوشتي 
تو صبح و از يه آدم بدخواه گرفتي 
واسه شنيدن حرفام سرتو خم کن
اين آهنگ درگوشيه يکم صداشو کم کن
د بازم اشک چشاتو داري با من مي باري
که عکس منه تو اتاقت کاغذ ديواري
فلاش دوربينت تو صورتم ارزش داره
بهرام تنهاي ديروز امروز ارتش داره
اگه زخم صدام يا که اخم نگام به خاطره اينه
اول تو دخمه صدام شکل گرفتو
اومديم از زير زمين 
که الان از ته بساطمون مي گيره کمين
همه الان ازم منتظره لغزشن
تا زير بار سختيا منم خم بشم
زيرش بددلي خوابه يه جفت کفشي که پامه
آخه رپ واسه ما نبوده يه تفريح سالم
که خيلي چيزا سرفيديم توي اين راه
خون و اشک قاطي کرديم ما توي اين کار
حرفاي توي دل منم مي شه سبب
که يه هدفن تو گوش باشه ، قلم جيب عقب
و توي 24 ساعت اين کار منه
چون غمي نيست و باز راهت مثال تنت
وقتي که مرده تو قبره خفته
بگو بي خيال اين دنيا مثل چاقوي کنده
زجرکش مي کنه تو رو بي رحمه مي دوني
ولي بازم يکي حرفتو مي فهمه مي خوني
ديگه جايي نگو بهرام چرت نوشتو

دري وري نبود حرفام ، دل نوشت بود

گله نکن از من چرا تک می پری

گله نکن از من چرا سخت میگذری
چرا داری از قسد راه و کج میری
تو هم اگه جای من باشی بهم حق میدی
گله نکن از من چرا تک می پری
گله نکن از من چرا سخت میگذری
چرا داری از قسد راه و کج میری
تو هم اگه جای من باشی بهم حق میدی

گله نکن از من اگه رو صورتم خط دارم
مینویسم همیشه با اون صورتم حرف دارم
منو میشناسی میدونم که فهمیدی
چرا خودمو می گیرم تو هم به من حق میدی
این مردم هربار هرجا منو دیدنو
پشتم حرف زدن تا فردا رپ ببیننو
خوب حرفام رفت تا هرجا فک کنی
بهرام هستو صدسال هرجا حس کنی
جزرو مد دریا تو دست منه
ببین الفاظ اهداف هست تا ته عمرت
پس با من باش حرفام هست به نفعت
که حرفام هست و بهرام دست به نقده
گله نکن از من اگه سگ اخلاقم
مقسر شرایطه خوب نه رنگ حق با من
اگه یکم خم بشم اونا آنن سوارن
به اینکه دورم زیاده آدم عادت ندارم


گله نکن از من چرا تک می پری
گله نکن از من چرا سخت میگذری
چرا داری از قسد راه و کج میری
تو هم اگه جای من باشی بهم حق میدی
گله نکن از من چرا تک می پری
گله نکن از من چرا سخت میگذری
چرا داری از قسد راه و کج میری
تو هم اگه جای من باشی بهم حق میدی


بابای ما نداره فرش ده ملیوونی
زیره پامون بندازه پس نگو هم دل بودیم
اونقدیم نداره بابا که در این حد
دلو خوش کنم بگم ارث پدریم هست
این حرفا میدونی هفته ای هفت روزه بام
باعث شده گرگ بشیم توی شب زوزه هامون
برسه به گوشه شما خوب پس خوبه آروم
بشینی سره جات چون حرفم هست روی قانون
باهم دلای مرده میشه احیا پس من
بازم حقیقتو میگم ولای ذهنا بستست
تو هم دلگیر نشو اگه خیلی خشکم
یا که جواب سلامتو با بی میلی گفتم
گله نکن از من اگه حرفم رکه
به این خاطر باید هرکسی ترکم کنه
منتظری ببینی منو تو پاسگاه بازداشت
مشکلی نیست میگیریم خوب باز ما فاز بات

 
گله نکن از من چرا تک می پری
گله نکن از من چرا سخت میگذری
چرا داری از قسد راه و کج میری
تو هم اگه جای من باشی بهم حق میدی
گله نکن از من چرا تک می پری
گله نکن از من چرا سخت میگذری
چرا داری از قسد راه و کج میری
تو هم اگه جای من باشی بهم حق میدی


شرایط زندگیه منو دیوونه کرده
فکر میکنم هر خیابوونی میدونه جنگه
هرکی رو میبینم فکر میکنم دشمنه منه
یا که رفیق تو رگی فکر کشتنه منه
توی بدبینی به هممون ترفیع دادن
چون پیشگیریرو به درمون ترجیح دادن
میگی چرا تو از آدما سخت میگذری
دست من نیست شرایطم تاثیر دارن
همین آدما بودن که منو مسخره کردن و
الان طرفداره منن اکثر حرفم
اینه که تو بتونی منو درک کنی
بکو چیه که تو دوست داری منو ترک کنی
هاجی بدون که ما با اجتماع شاخ به شلخیم
یعنی میشه روزی برسه که پات به راهی
بره که حرفمو بفهمی یک ریزشو
حرفمو رک گفتم دلگیر نشو

 
گله نکن از من چرا تک می پری
گله نکن از من چرا سخت میگذری
چرا داری از قسد راه و کج میری
تو هم اگه جای من باشی بهم حق میدی
گله نکن از من چرا تک می پری
گله نکن از من چرا سخت میگذری
چرا داری از قسد راه و کج میری

تو هم اگه جای من باشی بهم حق میدی

اينجا ايرانه يه گربه ي هفت هزارساله ، که زندست تاوقتي که نفت خام داره

..
اينجا چهارفصله ولي تو دل مردمش ، فقط برف زمستونو سرمايه داره
اينجا آيينه ها تو رو به تو نشون نميدن ، ببين گربه منو به کجا کشونده ميگم
مردم همه توي روياهاشون قدم ميزنن ، تقديرو واسه همديگه رقم ميزنن
اينجا چوبه ي داره تنبيه انحراف ، واژه ي تظاهره معني احترام
اينجا آبرو سي دي تو دسته بچته ، چيزي که دستتو بگيره دست حسرته
اينجا دين من توجيه کثافت کاريه منه ، تو يه مجرميو حکم اسارت دادي به تنت
چي دوست داري بشنوي از اين بشر ، خواهر روسري سرت کن که من تحريک نشم ؟؟
اينجا صف اول نماز پست و مقامه ، علم و تجربه رو از بين برده روابط
اينجا ريش بذار يقه ببند کارت رو غلتکه ، خنجرو غلاف کن بشو وارد تو محلکه
اينجاگفتن حقيقتم جواز نداره ، اونقدر مشکل داري که واست حواس نذاره
اينجا بچه ي 10ساله قمه به دسته ، مرض غرب زدگيه حالا زده به نسله

اينجا خاک اجداد منه ايران من ، داره هر روز بازم ميشه ويرانه تر
چرا عادت داري بالاسرت شلاق باشه ؟ وقتي ستاره اي نداري تو شبهات آره
بنويس با خون مردم بي ستاره ، بنويس از جووني که زندانو پيشه داره
بنويس عاقبت ماها در به درييه ، اينجا ايرانه گربه ي قلب زمينه 

اينجا زندگي نميکنن نفس ميکشن ، طعم خون برادرو از رو هوس ميچشن
اينجا مادربزرگامون قصه نميگن ، آخه بچه ها ديگه ته قصه رسيدن
اينجا منتو به تلاش ترجيح ميدن ، سر صندلي تو مترو هم درگير ميشن 
اينجا گوش هاي مردم شعار پرستن ، به هم ميگن پيدا نميکني تو هارتر از من ! 
آخه تفريح سالم جوونا سيگاريه ، دخترو زمين زدن از روي بيکاريه 
اينجا ايرانه و از بالا خشگله همين ، توش که بياي يه چيزايي هست مشکله نگي
اينجا جاي بحثاي سياسي فقط تو تاکسيه ، مهندس مملکتم پشت دخل واکسيه
اينجا نابغه هامون همشون بورسيه تو غربن ، نخوانم برن مجبورن راضي بشن قلبن
اينجا هرکي به خودش ميگيره ژست سرباز ، حتي پرنده ها هم ندارن حس پرواز
اينجا واسه ي خودش داره هر کي قبله اي ، کسي فکر تو نيست تا وقتي زنده اي
کناره هر راه راست هزار تا بيراهه هستش ، آينده اي نداري چون ايران بيمار نسلش
تا بخواي بجنبي پشتيا زيرت ميکنن ، خيلي راحت سختيا پيرت ميکنن
چشماي منه بازم ميشه از غم خيس ، قلمو ميندازم تواني تو دستم نيست
فقط با رفتن راه ميشه به جايي رسيد ، اينجا واسه رسيدن راهي جز رفتن نيست

اينجا خاک اجداد منه ايران من ، داره هر روز بازم ميشه ويرانه تر
چرا عادت داري بالاسرت شلاق باشه ؟ وقتي ستاره اي نداري تو شبهات آره
بنويس با خون مردم بي ستاره ، بنويس از جووني که زندانو پيشه داره

بنويس عاقبت ماها در به درييه ، اينجا ايرانه گربه ي قلب زمينه

اينجا راهه منه ....آره...راهه منه...پس خوب گوش کن...تا بهت نشون بدم راه من چجوري بود...خيلي سخت...آره بايد بهت بگم چون هيچي نميدوني...گوشاتو واز کن ... راهه من با راهه تو خيلي فرق داره...از زمين تا آسمون..ولي ما اومديم اينجا. جايي رسيديم که دست هيچ کس بهمون نمي رسه..ديگه هيچ کس نميتونه جلومون وايسه...هه هه ..بهرام

خيلي مونده تا تو ببري راه به راز من
خيلي مشکله مي دوني آخه? راه درازه مرد
راه اولش سخته و آشخوري داره 
ماها شکار کرديم شما لاشخوريد آره
البته جوايزش ارزندست از قبيل مرگ
که باعث شده بخاطرش من مثنوي بگم
خداوند آفريد هر کي رو باسه ي کاري 
خيلي گنده بشي آخرش محافظه مايي
اون کوهي که رو قلشي من ساختمش
چيزي که ناراحت بشم من از باختنش
بهتره لنگ بندازي فاز بدي يک سره
هر وقت پاشدي سريع تو? باز بشين بهتره 
نوبت تو ميدوني نيست و تاس با من 
ميچرخه رسمه دلونشت تو 24 ساعت
باعث شده کلمات نره از نظرم پس
اگه بميرم تو اين راه در عوض اثرم هست

ووو...اينجا راهه من ثبت شده اسمم
ووو...اين راه رو ساختم باسه گفتنه قصه (ا)م
ووو...بدون سختي هاشم هست پره لذت
ووو...منم ته راه وايسادم
ووو...اينجا راهه من ثبت شده اسمم
ووو...اين راه رو ساختم باسه گفتنه قصه (ا)م
ووو...بدون سختي هاشم هست پره لذت
ووو...پس تو هم بخون باز با من


من راه ميرم قدرتم پا به پامه 
که ميکشم پايين رئيس جمهور با يه نامه
بگو راهي توشي حضورش مديون کيه
حل مشکلاته راه لزومش مردونگيه
ولي مردي نيست به چيزي که تو شرتته بچه
برو از شب تا صبح باهاش پز بده نعشه
تو مستي نميدوني که چه نعمتي
توي دستته شهرت به چه قيمتي
ديگه بسته مردن به چه ذلتي
بود و هستته غربت پي لذتي
پس نميدوني آخ نميدوني هيچي تو? از زندگي
من ميدونم کشيدم هر چي هست بهم بگي
حاجي پس تشنه ايم که بخونيم
که چيزي نيست که از دستش بديم 
همينه که قبلا گفتم حرف تو يه جمله
بهرام زندست چون در آسمون قفله


ووو...اينجا راهه من ثبت شده اسمم
ووو...اين راه رو ساختم باسه گفتنه قصه (ا)م
ووو...بدون سختي هاشم هست پره لذت
ووو...منم ته راه وايسادم
ووو...اينجا راهه من ثبت شده اسمم
ووو...اين راه رو ساختم باسه گفتنه قصه (ا)م
ووو...بدون سختي هاشم هست پره لذت
ووو...پس تو هم بخون باز با من


خيلي ها اومدن جلو و گفتن فرشتن 
ولي اسمم روي سنگه قبرم نوشتن
خيلي ها اومدن گفتن که برادره منن
ولي ديدم که خنجر به دست برابره منن
تا وقتي وزير داري با سرباز کيش نده
قافيه ميدونم زياده حرفام بيشتره 
پس مي مونم و مي خونم تا دردم درمون شه 
رپ رو ميذارم کنار وقتي حرفم تموم شه
آخه رپ که نيست باسه ي شما بچه هاي خوب
توش فقط سختي ميبيني با لکه هاي خون 
بگو توي مخ پوکت هست هدف چه چيزي
اينجا راهه منه سخته بايد عرق بريزي
دستام باسه جر دادن دشنه بازه
بدون رپ پسر خوب باسه يه قشر خاصه
آره خواب رپ شيرينه ولي توي خواب بمون 
آگه خيلي عاشقي دادا برو پاپ بخون


ووو...اينجا راهه من ثبت شده اسمم
ووو...اين راه رو ساختم باسه گفتنه قصه (ا)م
ووو...بدون سختي هاشم هست پره لذت
ووو...منم ته راه وايسادم
ووو...اينجا راهه من ثبت شده اسمم
ووو...اين راه رو ساختم باسه گفتنه قصه (ا)م
ووو...بدون سختي هاشم هست پره لذت
ووو...پس تو هم بخون باز با من

اينجا راه منه

کف اسفالت صافه ولي ترک داره ، مثل دل منه که غمارو يدک داره

اينجا قوانيني داره که بي تبصرس ، نگاها شليک ميشه بهت از قرض
ممکنه ارزوهات توي حباب بمونن ، تاوقتي سنگ قبرتو با گلاب بشورن
اينجا غريب نوازن به طرز فجيعي ، اگه تک بپري ميگيرتت ترس عجيبي
مهمترين چيز اينه تو بايد زنده بموني ، ولي ما اون گوشه واساديم و تشنه به خونيم
سعي کن سرت پايين باشه راه و صاف بري ، چون لاشخوره پشت سرت منتظره گاف بدي
بزار قلم بچرخه بخونه هنجره ، خيابون مثل يه خونس بدون پنجره
وقتي وارد شدي نگاهي به بيرون نداري ، پس ياد بگير که بمونه سنگ دلت

داره بازم ميگذره همه لحظه هاي من توي خيابون
اگه مثه مايي از جنس مايي پس بيا توش
همين بوده قبلم همينم مي مونه تا ابد زندگي
يعني بمونيم تا بميريم ما توي خيابون

ميدوني تعبير ميشه اينجا تفريح به چي؟ اين که برد قمارو به طرف تبريک بگي
واسه پول تب داري ولي کو دواي تبت ، فقط هول ميدي بيرون کمي دود از لاي لبت 
که بيخيال باشي زمان بگذره بيشتر ، اوج خندت ميشه يکسره ريشخند
يهو يکي مياد ميگه خنجر پشتمه ، رو صورتش جاي 5 انگشتمه
همه چي ميريزه به هم رسمش اينه ، بي توجه به اين که يارو دستش چيه
اگه به ماها بندازن يه نظر همه ، ميبينن تو جمعمون هر روز يه نفر کمه
اين هستو رسمه پسته نسله منه نگو ، بس کن رزمو از خود دست به قمه باز
منو ميبيني و ميگي چه بي رحمي تو ، تا نباشي تو جمع ما نميفهمي خوب

داره بازم ميگذره همه لحظه هاي من توي خيابون
اگه مثه مايي از جنس مايي پس بيا توش
همين بوده قبلم همينم مي مونه تا ابد زندگي
يعني بمونيم تا بميريم ما توي خيابون

دل خوشه به قدم زدن زير نمنم بارون ، شايد بتونه بشوره يه کم از دغدغه هامون 
چون که زندگي نه به بار نه به دار وقتي که ، دورو ورت نه حصاره نه صداي فردي که 
بگه برو جلو من پشت واسادم ، پس زنده ميمونم اگه خوش شانس باشم
تا چشم زديم ما ديديم که شديم ، جاي ننه بابا اسفالت و بغل کنيم
من بچه ي خيابونا نيستم ولي ، خيابونا بچه منو نيست کمترين
احتمالي که من بچمو ترک کنم ، تو تو اشتباهي هر شبو سر کنم
به همين رسم اشنا با سنت قديم ، که خيابون داره رو قلم قدرت عجيب 
عادت ميکني وقتي که هرشب توش پا بزاري ، اسم ماها تاابد ميمونه روش يادگاري

داره بازم ميگذره همه لحظه هاي من توي خيابون
اگه مثه مايي از جنس مايي پس بيا توش
همين بوده قبلم همينم مي مونه تا ابد زندگي

يعني بمونيم تا بميريم ما توي خيابون

غمه توی دل منه ارزش لبخند

داره باعث شده هرکی هست بشه کمرنگ
آره روزایی که من دیدمو شما ندیدینو
پشت سر گذاشتم من هر فرازو هر نشیبی رو
من دارم تسلط به کاره خودم
فقط حرفم خیلی هارو وادار میکنه
بدون که چترم محکمه حتی اگه از آسمونم سنگ بیاد چیزیم نمیشه آره
بدون که کلم باد داره اینو ثابت کردم
نه با سینه بالا دادن یا با تابه گردن
نداری تقصیری ندیدی مثال من
تا تو تاثیری نگیری اثیری بذار بگم
که بدونی من تا آخر از اول از سرم هست
چون تو کارم حالم از سرم از سرم وضع
این راه من دائمن داره تثبیت میشه
بدون آره من صاحب کارم داره تضعیف میشه
چون ندارم من قسط بد از کارم
از کارم من پستی قرض دارم
صد سالم پس بدویی نمی رسی
من هرجا رفتم چیزایی دیدم که تو تو کتابا خوندی
که حتی لفظشم توی کتابا خوب نیست ما پا به جا موندیم
آره سگ مستم با این سگ مصرف
دیگه هر کاری بر میاد از دستم
بدون من با کلمات توقع دارم ازت
که جملهء کاملو بدی به کارم از سر
بدون ایمان کامل دارم به کاری که کردم
که رپ بدون من میدونی تاریکه احمق
اونا تحدید میکنن از من باز
من مشهورم چون هست حرفم راست
بدون حرف هست باز پس هر بار
هرکی گوش کرد به بهرام رفت از حال


فک نکنی که دارم میگم قصه هر بار
مث دوتا بال دادم به تو حس پرواز
واسه همین هرجا میری هست اسم من باز
من واسه رپ سردارم تو هم مثه سرباز
آره بدون سند دارم منم واسه حرفام
وقتی می خونم میترکه نصف شهر بام
توی صدای تو پر استرسه هر بار
که می خونی سعی نکن باشی مث بهرام


بگو چرا همه باید کنن پشت به ما
من ندیدم کسی مث خودم پشت کار
داشته باشه این همه سالو صبر کنه تا
یه چیزی بشه که طرفدارت تب کنه با
هر سختی ساختم که رد کنه با
همه چاله چوله های راه درخوره مان
یه هدیه ای بدی واسه تشکر
چون که منم دیگه بهترین رپکنه سال
ببین اسمه من رپ فارسو راه انداخت باز
من میخونم توهم دیگه با من باش تا
گوشتو جلب کنو صدام مث کفتر غریب
خیالت راحت تو گوشه دفتر منی
همه دشمناتون حالا مرده مان
پرچم همه جا هست حتی بالا قله قاف
روزی میاد که می خری واسه کنسرت بلیط
چون عکس من رو روی پستر دیدی
دیگه دور ما حتی مار هفت خطی نیست
آخه خوندن من کاره هر کسی نیست
سرم به تنم اضافه طلب اینکه
سرو بگیری از تنم منم نرم به این
راهی که تو دلت نمی خوای من موفق شم
چه اصراری داری می خوای موءدب شم
ولی نمی تونی جلومو بگیری
چون من هم تک تک چاله های راه و پر کردم
دور کردن اون منو
چون طرفدارا گستردن
می گن الان میفهمن
حرفمو که حقن
می گی کله با من احمقا بی مغزن
دیگه نره بازم لحظه ها بی مصرف
دیگه نیا تو سمت من بی اسلحه
پس تا وقتی که روز بشه شبو
کپه مرگو بذارم زمین میخونم پس شرو کم کن


فک نکنی که دارم میگم قصه هر بار
مث دوتا بال دادم به تو حس پرواز
واسه همین هرجا میری هست اسم من باز
من واسه رپ سردارم تو هم مثه سرباز
آره بدون سند دارم منم واسه حرفام
وقتی می خونم میترکه نصف شهر بام
توی صدای تو پر استرسه هر بار

که می خونی سعی نکن باشی مثل بهرام

ورس اول

: 
دوست داري بازم واسم ناز كني نه؟ 
تو فك كردي يه بچه پاستوريزم؟ 
تو به ما نمي خوري دافي جيگر 
پس چي مي گي دوست داری باشي پيشم؟ 
مي خوام بخونم تا صدام باز بره بالا بيشتر 
ولي امشب شب جمعس حالا بيا پيشم 
اي سيگار لعنتي كام بده حالا واس من 
تا دختر حرفمو خيلي رك بگم حالا واست 
من وقت ندارم توي 24 ساعت خرابم 
توي خيابون هست هوا کم 
بزن میترسم حرف درارن مردم واسمون 
مي گي صدام خوفه خوب باشه قبول 
بيا ماچت كنم تا جاش شه كبود 
از اين بحث دور نشيم و بچسبيم بهش 
همه بدونن اينو چه كسي نوشت 
ما مست و پاتيلیم با دست و پا مي ريم 
تا ازتو تا مريخ راه دست و پا كنيم 
تا بريم فضا راحت 24 ساعت 
فكر من اينه كه بگم چي ديدم كه نديدي تو؟ 
يا كه چيزي بخونم كه نشنيدي خب! 
پس مشتی بي تو 
فاز نمي ده پس امشبو با ما باش تا بخونم دافی از سر تا پا ها 


كروس: 
بازار كارمون مي مونه گرم تو 24 ساعت روز 
فاز داره حالمون ديوونه تر ميشيم ما با سرعت نور 
داستان ما رو همه مي دونن مي شن مات با قدرتمون 
راش(راهش) داره با من, من فاز داره كارم 24 ساعت روز 


ورس دوم: 
تو اين 6 ساله كاري من پام به جام بودم چند پولام رو كردم من كام به كام دود 
از اول بودم تو كارم تا تو خواب هستم من در حال نوشتن رپ هر دم پس 
مي خونم تا بمونه حرف ، طرفدارا بيفتن به جون هم 
دشمن بيشتر تشنه شه به خون من 
منم مثل فشفشه مهمونتم 
تو نديدي جايي و كم ديدي شايد 
مثله من كسي و خنديدي با من 
رپ 24 ساعت خواب ديده منو 
آسمونم رو ابرا تاب مي ده منو 
من ترس ندارم از هيچكي ديگه 
پس حواسم هستش به اين كه 
دست نزارن اونا رو من 
از هوا من ميام پايين 
تا وقتي ديديم بگي ناخدا اومد 
با سختي ببين بگو يا خدا اومد 
بعضي ها مي گن شعبده بازم 
همه مي دونن كه نوبره كارم 
دشمنا همگي دنبال مائن 
منم داره مي شه دنيا به كامم 
24 ساعت روز تو پس اين آهنگو گوش كن دوباره با من

كروس: 
بازار كارمون مي مونه گرم تو 24 ساعت روز 
فاز داره حالمون ديوونه تر ميشيم ما با سرعت نور 
داستان ما رو همه مي دونن مي شن مات با قدرتمون 
راش(راهش) داره با من, من فاز داره كارم 24 ساعت روز 
بازار كارمون مي مونه گرم تو 24 ساعت روز 
فاز داره حالمون ديوونه تر ميشيم ما با سرعت نور 
داستان ما رو همه مي دونن مي شن مات با قدرتمون 

راش(راهش) داره با من, من فاز داره كارم 24 ساعت روز

صداي اذان توي گوشم از تولد تا مرگ 

مي‌خواهم بکنم از دفتر توکل يه برگ 
رمضان هزار و چهارصد و بيست و هفت 
به ياد کسي که پارسال بود ولي نيست و رفت 
فرقي نداره مسلمان مسيحي يا که زرتشت 
سوي خدا زندگي کن قانع باش و دلخوش 
آدم بي ايمان مثل درخت بي‌شاخه 
هر وقت از زندگي بودي شاکي و کلافه 
فقط يک گريز بزن به سرچشمه‌ هستي 
تا که تو هم داشته باشي تجربه‌ مستي 
يکم به اين فکر کن چرا دست و پاتو بستي 
تو اين زمين خاکي کثيف و پر از پستي 
شايد فرصت نباشه واسه پلک زدن 
کجان اونا که واسه‌ دنيا حرص زدن 
اين ماه فرصت خوبي واسه توبه كردن 
سخن خدا مي‌پيچه تو هر کوي و برزن 
نمي‌خوام با حرفاي من گريه آغاز کني 
فقط مي‌خوام با صدام روزه‌ات رو باز کني 
هر چي کثيفي اين ماه مي‌زارم کنار 
حداقل واسه تک ماهي توي سال 
اشتباهي را يه بار انجام دادم 
اگه تکرار کنم عمرم و به باد دادم 
با حرفام مي‌درخشم مثل گل تو خزون 
بازم مي‌ياد صداي الله اکبر اذون 
طواف خونه خدا هفت دور قلب من 
با هر اشاره تو دنيا مي‌ده يه خبر به من 
تقدس حرفام و عمرا بفهمين 
دوست داري اسمش رو بزار لفظ سنگين 
با يه خط رنگين به سرخي خون 
بنويس به يادش هستي تا آخرين جون 
من که مسافرم پس تو بساز جاده واسم 
کاري کن که وقت مرگم آماده باشم 
تقاس کارام رو تو اين دنيا پس بدم 
جاي اينکه اون دنيا رو از دست بدم 
مي‌خوام چشمام و ببندم به مسائل دنيوي 
نمي‌خوام پس فردا پشتم بگن بهرام خورد زمين 
مي‌گي اشعارم کفر يا توهين به قرآن 
نمي‌خواد نصيحت کني باش فکر جبران 
روي جمله‌هام فکر کن با دقت تموم 

تا يکم رها بشي از مشقت زمون

تاکي حسرت عمري که رفت

تاکي اين زندگي بي هدف
تاکي خون توي رگ منه
تاکي روح تو اين بدن منه
تاکي نرسيدم به جواب سوال
تاکي ميگذره جمعهامون به انتظار
تاکي ختم خوشيهامون به شكل بد
تاکي پايان بي كسيها نقطه سر خط.
بهرام
يه خيابونه ميدوني بهت رحم نداره پس
يه جونه از اين زندگي سهم نداره
از بز پس سوارتن منت رو دوشته 
تا وقتي خط صاف ميكشن رو نوار غم
دفتر نقاشي بچگيهام نداره نقشي 
جز ابرو بارونو,طوفان نداره نقشي
جرم من چيه چون كه سريه حرفم
دوست داري مجازاتم كنين از طريق مرگم
خدا بدون تو شاهدي منم شاعرم
مخلوقاتت تو اين دنيا 
پي حفظ ظاهرن
جناب سربان جرمم چيه؟ نداره امكان
پشتم گرم باشه جايي جز ميله ي زندان
تحت تأثير با اراده ى مرگبار حرفم
تو هم مثل من جنازه ى در حال حركت
حرفام سوز داره ها بسوز چون منم سوختم
وصلهاى بي ربط اونا پشت سرم دوختن
بزار رك بگم تو دنيامون دوچيز هست 
يكي خداوندو يكي حيوونهاي پست
ديگه بس نميخوام بحث مذهبي كنم
پس يه قلمو كاغذيه مشت مذهبي دونم
حرفي دارم بخاطرش راه دلم بسته شده
قلب كسى نميزنه غير از قلب خودت
اينجا وحشيترن از زمان فرعون
خوش اومدي به نيويورك جهان سوم.
تاکي حسرت عمري که رفت
تاکي اين زندگي بي هدف
تاکي خون توي رگ منه
تاکي روح تو اين بدن منه
تاکي نرسيدم به جواب سوال
تاکي ميگذره جمعهامون به انتظار
تاکي ختم خوشيهامون به شكل بد
تاکي پايان بي كسيها نقطه سر خط
ووگان.
رسيده وقت گفتن حالا از چي بگم
ثانيه رو شمردم رسيد وقتى چه كم
همه ى احساس من تبديل شد به خشم
روزگار گفت بد بيار تقدير گفت به چند
اونهاي نعلتى معنوىاتو باد من داد
از بر بدي هر كي ميرسه به فرياد
معلم انشاء گفت علم يا ثروت
بهش بگو هيچكدوم فقط نباشه منت
زندگي ياد من داد چطورى باشم قوى
قاعده ى آدما يه چيز فقط برترى
وقت زيبليى بينايى من تقويت ميشه
با بچه هر جور تا كني همونطور تربيت ميشه
بجه ى دزد بلاخره به بار دزد مباد
جونى مثل من خوب يه كار مزد ميخواد.
ديگه عادت شده به ما فق فروختن
تو آتيش حقارت چه سخت سوختن
به محض دوختن دل به كسى
بايد آماده كني خودتو واسه بي كسى
بايد مرحى باشه واسه زخمام
واسه من همين كافيه كه شبها
با قلمو كاغذ مأنوس بشم
دست به دعا بر مي دارم وقتى مأيوس ميشم
معلوم نيست كه من تا كى زنده هستم
چشم به راه چشم به در منتظر هستم
تاکي حسرت عمري که رفت
تاکي اين زندگي بي هدف
تاکي خون توي رگ منه
تاکي روح تو اين بدن منه
تاکي نرسيدم به جواب سوال
تاکي ميگذره جمعهامون به انتظار
تاکي ختم خوشيهامون به شكل بد

تاکي پايان بي كسيها نقطه سر خط

حسام

 : اينترو
داش بلن شين بياين اينا شاخ شدن ... فلان 
يه آهنگ بخونيم!!! 
هه هه هه هه ... 
هه هه ... 
حسام استپس 
بهرام 
دافر 
تيريپر 
گوش (هر دو) کن!!!!!!!!!!!!! 
گوش (توي گوش چپ)
گوش(توي گوش راست(
)و به همين ترتيب (

حسام : 
تلاشتو بکن تا تو مافياي من شي / چون طرفدارمن همه دافياي وحشي 
هزاران زنداني دارم کشتارگاهم / به پا که زنداني نشي هشدار دادم 
من پشتکار دارم / بذا خوشحال باشن 
اونايي که فکر مي کنن از من هستن ســـــــــــــــــــر / بذا بگم منم دارم مرض در سر / پس مي کشم من همتونو نود در صد!! 
تو فک مي کني قوي اي چون رپ منو نديدي / تو تازه کار و جديديو تو فکر من پليدي 
تو نديدي قوي اي داري فک مي کني رقيبي / وسعت تو قطره آبيو وسعت ما کويري 
حسام مث يه ستاره رعد و برق زد / آسمونم با صدا من رع ... دو ... برق زد!!(به خاطر لحنشه(
يه وقت نزني تو پشت مافيا يه حرفي / چونکه پشت سرمن يه مافياي مخفي 

کروس : 
حرفايي که مي زنم ديس نيس /تو به دست برو بچسه من ميشي ريز ريز 
بايد بگم نمي توني کل کني با ما داداش چونکه کار شما الان مث ما ها بيس نيس 
هـــــــــــــو ... 

بهرام : 
من گندم جسماً باطناً ظاهراً / جوري مي خونم که همه وا برن ماهرم / توي کارم / مي دوني 6 سال مي گذره که روي کارم 
بذا از نقطه ي اوله حرفام شروع کنم به گفتن / که مخالف و طرفدار جميعاً بگرخن 
همه ي دافاي شما نظر به چشمک من دارن / شاخ بشي جات ميدم توي خشتک شلوارم 
کلم باد داره / مريضيه حاد داره /بازم فکر مي کني کشتن تو واسم کار داره؟ 
يجوري مي کشمت نشورتت غسالخونه / پليس بگه قاتل اين بابا قصاب بوده 
توي دل من راه نداره هيچ عامل مقدس / حرفام واسه امثال تو حامله کننده اس 
خون به چشمه /يجوري مي کشمت که فقط بتونه بشناستت دندون پزشکت 

کروس : 
حرفايي که مي زنم ديس نيس /تو به دست برو بچسه من ميشي ريز ريز 
بايد بگم نمي توني کل کني با ما داداش چونکه کار شما مث ما ها الان بيس نيس 
هـــــــــــــو ... 

دافر : 
تلاش می کنیم واسه ی پیشرفت رپ / شمام کار می کنین و ماها نیشخند به لب 
بذا بیشتر بگم / تا که بیشتر برن / دنبال کارو نذاریم که زیر دس بشن 
همه دنبال داف و تاج و تختن / پادشاه تاج و داد و در رفت 
سردارا سرباز افکار منن / اما ما علاف ابزار قلم 
نگرت میداریم چون رسمش اینه / هر کی میاد دنبال دستکش میره 
آخه سختش میشه بگه کار بوده قوی / تو تولید قافیه کارخونه زدیم 
طرفدارای من همه اغلب دافن / خوب حقمه اینجوری سرور باشم 
دافـــــــــر به زبونه رپی میگه / که ما یه سمتیم شما سمتی دیگه 

کروس : 
حرفايي که مي زنم ديس نيس /تو به دست برو بچسه من ميشي ريز ريز 
بايد بگم نمي توني کل کني با داداش چونکه کار شما مث ما ها الان بيس نيس 
هـــــــــــــو ... 

تیریپر : 
میخونم تا کسایی که شک دارن در کارم / همه خفه خون بگیرن من بازم حرف دارم 
الفاظم / اسرارم /اشعارم / هس بازم / صد سالم / در کارم سر باشم / حق دارم 
پرواز افکارم شیش هزار پاس / حتی پادشاه رپم جلوم میشه بازخواست 
آره سلاحی که دستمه میکروفونه پسر / هرکی میخواد گوشو تیز بکنه بگم 
تو این بازی بازم خودم طراح نقشم / از غرب اومدم تا اسباب شر شم 
فرق داره سبکم شخصاً تاکیید کنم / که من سردار رپم رسماً تثبیت شدم 
خودم نابغم تو کار میدونم درس میدم به تو / تا من اومدم با سه کلمه ترسیدن یهو 
به کل توصیه می کنم که تو رپکن نشی / چون تیریپر از کنارتون رد شد سریع 

کروس : 
حرفايي که مي زنم ديس نيس /تو به دست برو بچسه من ميشي ريز ريز 
بايد بگم نمي توني کل کني با داداش چونکه کار شما مث ما ها الان بيس نيس 

هـــــــــــــو...

من ديگه نمي تونم 

بدون تو من ديگه نمي مونم
مي دوني بي تو مي ميرم
مي دوني همه ي دنياي مني
تو خواب و رويا تو هنوزم با مني
مي دوني بي تو مي پوسم 
خدا تو مي دوني تويي دنياي من
من ديگه نمي تونم 
بدون تو مي دوني من ديگه نمي مونم
مي دوني بي تو مي ميرم
تو گفتي دستاتو مي گيرم
مي دوني همه ي دنياي مني
تو خواب و رويا تو هنوزم با مني
مي دوني بي تو مي پوسم 
خدايا تو مي دوني تويي دنياي من
باز افکار اشک شدن روي چشمام
واسه ديدن ديگران قفل شدن پلکام
دستم وصله به تو بسه نرو مرهم تنهاييم
کاغذ و قلمه مي زنيم با هم حرفايي
زندانيم تو قفس خونه تماميه افکارم
پوسيده تو نزاع اخلاقي حتي پروازم
...... شد عاقد عقد و بدي
تا که مسيرم بره به سمت حرف پاپتي
همه خونخوارن حتي رفيقاي دور و برت
تو رو مي فروشن هيچکي نمياد بالا سرت
تا که بميري به زودي راهي ميشي به راه دوري
که بستنت به قبر نفرته همش
فاصله ي حرف و واقعيت روشنه
مي توني ببيني پستي رو از اين روزنه
که من رفيقتم و پشت سرت خنجر کشم
تو به من نارو مي زني و من بستست چشم
همه واستادن کنارت تا کلت کنن
يه وحشي بسازن ملت وحشت کنن
حرفاي دلم عمريه سرکوفت شده
حسرت مرگ تو صدام معطوف شده
تو تاريکي گم شدن همه مشعل به دست
به سمتم اومدن مثه انسان پرست
نمي دونسم دور من يه مشت بهره وردار
خدا بيا از زندگيم پرده وردار
من ديگه نمي تونم 
بدون تو مي دوني من ديگه نمي مونم
مي دوني بي تو مي ميرم
تو گفتي دستاتو مي گيرم
مي دوني همه ي دنياي مني
تو خواب و رويا تو هنوزم با مني
مي دوني بي تو مي پوسم 
خدايا تو مي دوني تويي دنياي من
اگه بارون مياد از ابر نگامه
هنوزم يه قطره اشک توي قبره صدامه
خدا ابرو گريه مي ندازه تا گل بخنده
مي خواد بين فاصله هامون يه پل ببنده
يادش بخير اقلا ما که غيرت رو داشتيم
ولي اين روزا رو گلامونم قيمت گذاشتيم
بذار بخونم تا گوشاتونم احساسم کنن
هر چه احساسمو کشتن مي خوان قصاصم کنن
مثه سگ مي دويي حتي استخوون هم نمي ندازن جلوت
پس توي غصه موندم من يه زندگي دارم که شده تحميل بهم
يه تيکه سنگ بوده شده تبديل به دل
تو فقط ياد گرفتي که رکب بزني
يا بشيني درس بخوني بگن عجب پسري
مي خواي آدم باشم اينجا آدم قحطه
من ديگه خوشي هاي زندگيمم يادم فته
هنوز تلخم هست باهام
که توقع راه رفتن ندارن از پاهام
مثه يه مسافر که نيومدن استقبالش
تنها کار من توي اين زندگي استتاره
که همرنگ بشم با مردم پستي که
تو گوشم دارن مي خونن که مرگت نزديکه
بهرام يه جنازست که هنوز داره مي ميره هر شب
بذار با غبار تاريخ به ديرينه وصل شم
حتي ابراي چشاي من خوب نمي بارن
مي دوني من يه زخميم خب به روت نميارم
اين دنيا يه مشت خاکه صاحبه خصلت تويي
دنيا ميشه شاديو با منم قسمت کني؟
من ديگه نمي تونم 
بدون تو مي دوني من ديگه نمي مونم
مي دوني بي تو مي ميرم
تو گفتي دستاتو مي گيرم
مي دوني همه ي دنياي مني
تو خواب و رويا تو هنوزم با مني
مي دوني بي تو مي پوسم 

خدايا تو مي دوني تويي دنياي من