فری استایل از نوع تکست« تنهایی »
کروس:
رفتم تو اعماق دریا ، انگار نه انگار که تنهام
از بس که روز و شب شد فردا ، من موندم و بارِ دردام [ x2 ]
ورس 1:
زندگی یعنی سگ دو ، کمی خم شو // سریع در رو ، نذار بزنن از پشت
سخته زندگی تو زمینه مردم // وقتی دنیا ماله تو نیستش همینه بس کن
وقتی چراغا خاموشن باید ندیده رد شد // مثل شبایی که گلوله از شقیقه رد شد
همینه مرد خب ، وقتی ما چشما رو بستیم و موندیم اسیرِ نفسُ
انگاری دل داری نمیده هر صبح // خورشیدم انگاری ندیده ابرُ
وقتی چشمای ما خیسن نسیم وصلُ // فقط میشه بهونه کردُ خندیدُ رد شد
نتیجه بسهُ توام اینجا درک کن // تا که نمیرن مردم از این تعبیرِ تلخ
آره نمیرن مردم از این تعبیرِ تلخ // چون که "تنهایی" دلیل معنی مرگ شد
کروس:
رفتم تو اعماق دریا ، انگار نه انگار که تنهام
از بس که روز و شب شد فردا ، من موندم و بارِ دردام [ x2 ]
ورس 2:
توی دنیایی که هر روز یه بساط جدید // واست به راه میکنم تا که بی حوصله نشی
ببین چه ها میکنن ، تا بگن که تو // باید شیفتۀ اینجا شی بعد یه جا بهت میگن
یه تیکه که لکه مرجانی // تا یه گوشه بیفتی توام باشی دست خالی
اینا از ما نیست ، ما عادت داریم راه میریم "تـنـهـایـی"
تو سر پایینی ها فکر اینیم که آیا گناه پاک شد // تو سر بالای دار گناهکار بود
یا همۀ قضیه سر چندرقاز پول بودُ // همه چی یهو شد توی آب دور
مثل روزای برفی جای پاش موند // روی زمینی که پر خون و خاک بود
خدا من و ببر از اینجا تا // شاید بشه نفس کشیدُ تنها باخت
کروس:
رفتم تو اعماق دریا ، انگار نه انگار که تنهام
از بس که روز و شب شد فردا ، من موندم و بارِ دردام [ x2 ]
ورس 3:
چیه چشماتو بستی که چی // رفتی تو خلسهُ نیستی شدی دستمال خیس
مثل برگای ریز // که با هر باد میرن ، یه سمتُ هیچ جا از اونا اخباری نیست
شاید دل کندی رفتی اطراف پیستُ ، کنج خونه نشستی تنهام
هیچوقت ، تا حالا به آسمون تو نگاه کردیُ // به دریا که میدونم خب زیاد رفتی
من آرامشو دیدم توی تک تک قطره ها // برگ سبز زرد شد افتاد تو دست باد
وقتی تنهایی هیچ جایی تنهام نذاشت // من موندمُ تک تکِ لحظه ها
آره من بودمُ رفتن هفته ها // تو تب سوختمُ هر خط و هر صدا
بهت میگفت که اگه منم تنهای تنهام // خیالی نیست خیلی از این بیشترن دردام
کروس:
رفتم تو اعماق دریا ، انگار نه انگار که تنهام
از بس که روز و شب شد فردا ، من موندم و بارِ دردام [ x2 ]
« تــو »
کروس:
میمیـرم از تــو ، دستامو لمس کن
ما میریم با هم همین فردا از این شهرُ [ x2 ]
اینترو:
صدامو میشنوی؟
صداتو میشنوم از راهه دور..
میدونی که خیلی وقته منتظرتم..
پس گوش کن..
ورس:
حسرت شب ستاره بارون // مثل قطره های بارون
آروم ، آروم ، آروم
مثل "تـــو" با ناز و نادون // قرق تب و مست و داغون
آروم ، آروم ، آروم
منو با چشمات باز مست کن // میتونی تو حرفات هرطور
میشینه تو دلِ منو // میشنوی تو حرفه قلبو
میکوبِ تا آخرش // وقتی نگات با منه
باورش سخته ولی طاقتِ // دلم دیگه تمومه اینو باورشِ
چطور نمیذاره آخرش بشه // زندگی بی چشمُ با طعمه که
همه جا رو گشتمُ بی تو گفتم // که اگه نباشی بی تو مُردم
نباشی بی تو مُردم ، نباشی بی تو مُردم
دنیا رو گشتم و بی تو گفتم ، که بی تو مُردم ، بی تو مُردم
کروس:
میمیـرم از تــو ، دستامو لمس کن
ما میریم با هم همین فردا از این شهرُ [ x2 ]
« مـن »
ورس:
من از همونام که پره ایده های عجیب مغزمُ // همه جا صحبت از فرهنگ جدیدِ نسلمُ
یه نگاه به من کن ببین تو در کل // چه چیزِ غریبی میبینی بهم بگو بعد برو
تو گوش کن که « ساتراپ » یه اسمِ اصیله // که از دورۀ هخامنشی به من رسیده
بزن بریم به ، بهترین سال هایی که // ایران زمین هنوز به خودش ندیده
هر آدمِ گنده ای که رو زمین پریدِ // ماله همین خاکه آره همینه دلیلش
هنوز نفست عمیقِ // ثمره نمیده ، اگه نبری همیشه
بدو من کردم ، شد بدون قبل از تو // کارا ردیف شدُ ما از قبل از ظهر
درگیره کارهای جدیدیم هر چند از تو // چیزی ندیدیم پس گوش کن آهنگ بعدُ
نگو بسه قطع کن // بشنو اصلِ حرفُ
« من اولم »
کروس:
نه ؛ نه نه نه ، نذار بره بازم عقب تر
هر کاری ازم بر میادُ ، میدونی "من اولم" [ x2 ]
ورس 1:
داره میکوبِ صدای من تو گوشت بلند // ولومُ میبری بالا و میکنی تو تندتر
هر جا بری سرعتُ لمس کنُ // پشت سر منو ببین یه لشکر مردن جز من
حرکات دستت لحظه ثبت میشه تو مغزتو // دیگه آخرین لحظاتِ نرّه غول
دور و برتو نگاه نمیکنی از ترس اون // چون چاغو رو دیدی تو دستش خب بچه جون
بیا نفساتو هی ، بیا طرفای عید // بیا بیرون بده بازم بذار بیرون بره حس
آهـا.. اینجا همه چی عوض میشه // اگه عوض همه این چیزا ولوم یه کم بره بالاتر
یکی اینجا فکر میکنه بنده باباشم // من شرمندتم اینا کین باهاتن
یکی دیگه میگه بریم سمتِ بالاتر ، آره بریم بالاتر..
کروس:
نه ؛ نه نه نه ، نذار بره بازم عقب تر
هر کاری ازم بر میادُ ، میدونی من اولم [ x2 ]
ورس 2:
ولی حس نفاق کن ببین په په رو باد برد // درگیر مغزت با ویزا و پاسپورت
این تقصیره من نیست که بیچاره تابلو // یه گوشه نشسته و سیگارِ لب روش
مخم درگیرِ سیگارِ آبجوست // شبم سخت توی گیتارِ پاپ کن
تو خزِ میگی که باید با شیش و هشت شاد بود // وقتی اینو میشنوی میشینی یه گوشه خالطور
یه سبکه عجیبه ، هنوز پات به زمین نرسیده // رو هوایی با صدام بس که همیشه
چرت و پرت شنیدی رنگت پریده // تقصیره من نیـ مخت ماله احدِ عتیقه
اگه ده تا غریبه // اینا رو شنیدنُ گفتن خیلی ردیفِ
بدون « ساتراپ » همیشه ، اون بالاستُ // توام اگه دوست داری نرو بیا عینه من شو
کروس:
نه ؛ نه نه نه ، نذار بره بازم عقب تر
هر کاری ازم بر میادُ ، میدونی من اولم [ x2 ]
« یادم هست »
ورس 1:
چند وقته پیش بود من زیرِ بارون // با ریتمی آروم و ذهنی داغون
فکر این که بعد از فتحِ ناودون // برسم به سقفِ درکِ آرزوم
روزای آفتابی رو یادم هستش ، باید هر شکل
جلو بره ثانیه // یه صدا تو سطحی میگه که همه چی عالیه
باشه یادت نره هر بار هی // به خودت بگی آرزوهات اسبابِ
واسه رسیدنِ به هدفت از راهش برو // تا دونه دونه انجام شه
ذهنت گیجِ بس که پیله کردیُ // هر چی میگم میگی دیرِ وقت نیـُ
واسه رسیدن به روزای آفتابی پس // باید عوض بشیم نه
کروس:
روزای آفتابیُ "یادم هست" یادم هست
روزای آفتابیُ بارم پم باور کرد [ x2 ]
ورس 2:
پاشو روی پاهات بیا بریم بالاتر // بالا سرمون آزادن
الان توی دنیا که نابودیم با هم // هر جایی هم که هستم خشونت و آزار هست
یا وقتی که آدمیزاد آمادست // واسه کشیدن دنیا با گاو آهن
تا جا هست ، باید رسید به فصلِ بعد // یه طرح جدید بکش از یه زخم قبل
چشمات بسته است یالا بدو پاک کن // روزای بعدت هم یکی یکی میشن ناک اوت
خاطره ها هم که خیلی وقته پیشِ پات برد // آره ، خیلی وقته پیشِ پات برد
وقتی میشینی میبینی همه چی بدِ // یه تکونی به خودت بدی از سرت میپره
خورشید بالا سرت هدف جلوت منم پشت سرت // میریم همگی با هم جلو نمیشیم ما سرش
کروس:
روزای آفتابیُ یادم هست یادم هست
روزای آفتابیُ بارم پم باور کرد [ x2 ]
« زندگی »
ورس 1:
دلم گرفته از این دنیا و هنوز // دنبال راهه حلی واسه غصه های تموم
آدما حتی میمیرن از دردِ بعضی شبا // زنده میشن وقتی میاد نوری برا صلح
من "زنــدگــی" میکنم هنوزم برا تو // تا روزی که نبینم دردُ تو دل و نبازُ
تو هر خونه ظلمُ بسوزونُ بگیر دستامو // راه بریم تو آسمونُ نترس دنیا برا تو
روح من تو کودتای مغزت هلاک شد // وقتی میدیدم که نمیشوی حتی صدامو
از این دنیای لعنتی بگذرُ بشنو حرفُ // چرا باید دفع شه هر روز تو نگاه مردم
اینجا سرزمین دردِ بسه هر چی رفته // هر چی اشک و غمِ نحسه واسه هفت روزِ هر هفته
هر روز روزی از نو ما دنبال پول و نفسی // در نمیاد وقتی شبا دل تنگیم کنارت تو تختیم
ورس 2:
وقت مریضی و رنجی که هر روز میکشی بسته // این اسارتی که تو تنتِ مثه باتلاق سردِ
که همه چی رو میکشه تو خودش و لرزش // شروع میشه اینجا دیگه ته خط همه
تو سرازیری وقتی دنیا هم نمیخندِ بازی // شروع میشه تو سربالایی جاوید ، تا تموم کنه آهی
رنگ روز مرگی و تابید ، نور ماه رو درختایی زاده شدن واسه فتح باد
میرسن به بالاها تا بازم // بذاری تا ته دنیا اینجا با تو باشن
فکر کن فقط من و تو و آرزو ها // نه زوری بالا سرِ ، نه جایی پشت کوه ها
فقط من و تو ، تو و من و ماه ابر // میرسیم به آسمونا تا نخوابیم ماه و شب
یادت هست ، نشسته بودیم آروم نیمکت پارک // ولی تو گم شدی تو غبار کشتن باد
متن آهنگ زبر از شایع
تکست خوب از بهرام
تکست آهنگ تند نرو از زدبازی
تکست آهنگ می نویسم از بی باک
متن و ترجمه فارسي اهنگ Two Sides To Every Story از Chris De Burgh